Daoïstische monnik in Nederland #1: De dood
17 maart 2017 - René Goris
Het leven zit vol onzekerheden, maar we denken één ding zeker te weten: ooit gaan we een keer dood. Exit vooroordeel: De dood is een statistisch gegeven. Maar statistiek geeft een gemiddelde uitkomst. De dood is geen absolute en gegarandeerde uitkomst, statistisch dan. Daarover vind je ook een oordeel in de Chinese ideeën over gezondheid, leven en sterven waarop Chinese yogastijlen zijn gebaseerd.
De dood is volgens Chinese geneeskundige theorie een uitkomst als gevolg van veronachtzaming van onze gezondheid. Ergo: Als je op een correcte manier voor jezelf zorgt, verouder je niet en ga je niet dood. Dat is de oorspronkelijke Chinese manier van kijken naar leven en dood en een goede reden om yoga te doen, althans, Chinese yoga. Dat was mijn idee. Ik begon met wat in de jaren zeventig yoga was, en daarna dao yoga, wat meer een soort yoga-fitness was. Maar in 1999 ben ik overgestapt naar wudang yoga. Het niet doodgaan vond ik toch wel heel aantrekkelijk. Niet doodgaan blijkt echter veel meer werk dan het maar zijn beloop laten door de dood te accepteren als onvermijdelijk.
Chinese Yoga maakt onsterfelijk
In China zijn veel pogingen gedaan om de dood als fenomeen op te lossen. Yoga is er daarvan één. Chinese yoga (en dan bedoel ik niet de populaire ‘verchineeste’ dansvorm-achtige Indiase yoga) is afgeleid van de yoga pradipika van Svatmarama. Hij bedacht in aanvulling op Patanjali dat yoga twee kanten heeft: lichaam (hatha) en attitude (koninklijk of raja). Met het boeddhisme deed yoga, vlak na Svatmarama zijn tekst schreef, zijn intrede in India. En hoewel yoga in India een zieltogend bestaan leidde tot de twintigste eeuw, floreerde het in China. Daoïsme nam yoga over van het boeddhisme en koppelde het aan zijn onsterfelijkheidstraining, neidan-alchemie. Daar zijn we dan. Chinese yoga is een bijdrage aan de ontwikkeling van een onsterfelijk, lichamelijk dan wel spiritueel lichaam.
Doe ik dat zelf wel goed? Mijn vrouw zegt dat ik er nog altijd jong en vitaal uitzie, maar Chinezen en Koreanen kijken naar andere dingen dan westerlingen. Ik zie mijn grijze haren en de rekening voor haarverf, dus ik doe iets niet goed. In China zegt men dat vergrijzing een kwestie is van vergeten niet dood te gaan. Ben je vitaal dan ga je niet dood, want je bent altijd dynamisch in beweging.
René Goris is meditatie- en yogaspecialist. Vanuit zijn unieke visie als enige Wudang Daoïstische monnik in Nederland blogt hij over het herstellen van vitaliteit, levendigheid en geluk als doel bij behandeling van ziekte.
