Diep luisteren maakt je een beter schrijver

4 juli 2018 - Joey Brown

Diep luisteren is luisteren met een open, aanwezige aandacht, naar de ander. Zonder oordelen, zonder bij- of randgedachten. Diep luisteren vraagt om jouw aanwezigheid, om jouw bereidheid om de ander in jouw luisteren te ontvangen. Als je dit doet voor je schrijven, namelijk wanneer jij de luisteraar wordt van jezelf, dan leer je je schrijfstem beter kennen en begrijpen. Onderaan deze blog vertel ik je in een luister- en schrijfmeditatie HOE je dat kan doen. Je gaat in diepe verbinding met de essentie van je schrijven.

Beschikbaar voor je schrijven

Twee dingen komen samen in het diep luisteren: de bewuste verbinding met je innerlijk en de bewuste verbinding met je compassie. Je luistert open en aandachtig naar je schrijven als was het iemand anders. Je maakt je beschikbaar voor wat zich in de ontmoeting met jezelf en je schrijven aandient. Je verbindt je met wat er op dat moment van luisteren echt lééft in jou en in je schrijven. Je creëert als het ware een veilige kom voor je schrijven, waarin het zijn woorden mag ontvouwen. Diep luisteren kan je je een beetje voorstellen als ‘tussen de regels luisteren’. Wat hoor je in de witruimte, de stiltes tussen je zinnen? Er staat niet wat er staat …

Ontdek je patronen

Compassievol luisteren maakt je bewust van wat er in je schrijven leeft. Zo kan je plots heel andere thema’s ontdekken, of ontdekken hoe je bepaalde woorden heel vaak gebruikt, en hoe deze woorden een bepaald gevoel oproepen. Wanneer je je innerlijke oor te luisteren legt aan jouw woorden, kan je oneindig veel leren over je (vaak onbewuste) patronen, (beperkende) overtuigingen, over de aard van bepaalde blokkades die je voelt enz.

Je schrijven wil gehoord worden

Jouw woorden en zinnen willen gevoeld, geproefd, ervaren, gezien, herkend en erkend worden. In de eerste plaats door jezelf! Vraag je maar eens af: wat doet het met je om te luisteren naar je eigen schrijven? Voel je dan meteen weerstand? Hoe vaak zeggen we niet “Bah, wat akelig!” of verstoppen we ons achter allerlei excuses om toch maar niet onze eigen teksten te hoeven voorlezen?

Open en ontvankelijk voor je schrijven

Durf jij open en ontvankelijk te zijn, en diep te luisteren naar de woorden die je schreef?
Probeer het maar eens uit: laat iemand een keer je (dagboek)teksten aan jou voorlezen, zodat jij diep naar je eigen woorden kan luisteren. Je kan dit doen als volgt:

Diep luisteren naar je schrijven

Jouw voorlezer en jijzelf gaan tegenover elkaar zitten, ontspannen. Niet te ver van elkaar zodat je elkaar goed kan horen, maar ook niet te dicht, zodat je goed in je eigen ruimte kan zitten. Je geeft enkele van je teksten aan jouw voorlezer, zodat hij of zij minstens vijf minuten aan je kan voorlezen. Kies teksten die wat voor je betekenen, die wat met je doen, teksten waar jouw energie in zit.

Voordat je begint, time je vijf minuten. Dan nodig je je schrijven (hier gerepresenteerd door de voorlezer) uit met de woorden: “Lieve schrijven, vertel me wie jij bent”. De voorlezer leest dan aandachtig jouw teksten aan je voor. Jij kan luisteren met je ogen dicht als je dat wil.

Je luistert receptief, dat wil zeggen dat je je niet bezig hoeft te houden met het verhaal of met de betekenis van de woorden, maar je luistert naar de vibratie, het ritme, de energie van je schrijven. Hoor je korte of lange zinnen? Sleept of rent, krijst of huilt of lacht je tekst? Welke woorden vallen je nu plots op? Wat leeft er werkelijk in de witregels? Wat hoor je niet? Voel je instinctief dat er iets ontbreekt?

Na vijf minuten voorlezen wissel je om. Nu lees jij je eigen teksten voor aan de ander. Zo nodig je je voorlezer uit om ook diep te luisteren naar jouw tekst. (Je voorlezer is dus nog steeds jouw helper). Daarna ga je weer 5 minuten uitwisselen met elkaar, gevolgd door 10 minuten schrijven, waarin je allebei antwoorden gaat schrijven op de volgende vragen. Jouw helper schrijft antwoorden in functie van jou: