Kidsyoga Training In Tanzania

'Femmy there is a monkey behind you…' de ogen van Marion kijken me vrolijk aan. Een aap? Wat bedoelt ze nou? We zijn toch serieus bezig; 'klaar om Surya Namaskar nog een keer te oefenen'. Houd ze me voor de gek? Is Hanuman zelf gekomen om de training bij te wonen? Of heeft Marion misschien zin om het Kidsyoga spel nog eens  te doen, een verwerkingspelletje voor de houdingen met kinderen: hoeveel yoga dieren zitten er achter je? Een hond, een kat, een schildpad, een aap.... Dit flitst allemaal door me heen en tegelijkertijd heb ik een beeld van een aap die vlak achter me zal zitten op mijn yoga mat, als ik me omdraai; Ik doe het en dan zie ik ze: een paar meter verder op spelen drie apen! Het is één van de vele unieke en fantastische ervaringen van de kinderyoga-opleiding die ik mocht geven in Tanzania.

Iedereen wil kinderyogadocent zijn

Van 17 tot en met 29 maart ben ik op uitnodiging van een non-profit organisatie naar Tanzania gereisd om daar een groep van 13 deelnemers van vijf verschillende nationaliteiten en zeer verschillende achtergronden op te leiden tot kinderyogadocent. Expats die een indrukwekkende yoga achtergrond hadden, zoals de Duitse Lisa met meer dan twintig jaar ervaring. Trude, een leerkracht bij de international school, die halverwege de week haar klas van 10 kinderen meenam zodat ik een voorbeeld yogales kon geven! De Finse Pia, uit Zambia gereist voor de training, werkt voor integratie voor mensen met een handicap. Paula, een vrijwilligster uit Denemarken, Marcelo uit Majorca en natuurlijk Marion! Marion is een Nederlandse die al twintig jaar in Tanzania woont en zeker al een jaar heel hard werkte om zoveel mogelijk kinderen met yoga in contact te brengen samen met geselecteerde Tanzaniaanse vrijwilligers. Voor hen was de opleiding gratis zodat ze op een verantwoorde kindvriendelijke manier kwalitatief hoogstaande lessen zouden kunnen gaan bieden aan kinderen in weeshuizen, lokale dorpen én op de internationale school!

Yoga in het Swahili

Een prachtige locatie in de natuur was gevonden voor deze training en de uitdaging voor mij als docent was de week voor iedereen interessant en leerzaam te maken. Zowel voor de ervaren docenten als voor de minder ervaren vrijwilligers en ook rekening te houden met sommigen die weinig Engels spraken. Gelukkig was er ook Aida, een yogadocente uit Zanzibar die van het Engels naar Swahili vertaalde. En de praktische toepassing van yoga overschrijdt al snel taalbarrières! Yoga is een internationale taal.

Asana’s met de benen niet te ver uit elkaar

Eén week waarin alles samenkwam en iedereen vol positiviteit een veilige complete kinderyogales leerde geven. Het gebruik van spel, verhalen en liedjes! We hebben gezongen in Swahili , de cultuurverschillen geleerd: sommige ouders willen niet dat meisjes asana’s doen met hun benen ver uit elkaar, zoals de danser.  In Nederland gebruik ik voor de zonnegroet ‘Hallo Zon! en Hallo aarde!' als positieve woorden, maar in Tanzania is de regen heel welkom..... We veranderden het in ‘Hello rain!' Het werkt, want ik kreeg net een berichtje van Rehema; het regent al twee weken in Arusha, we kunnen terug naar ‘Hello Sun!'

Dromen van volgend yogaproject

Het geleerde in praktijk brengen, werkt het ook écht. 'Femmy, kun je les geven aan dertig kinderen in een klein dorpje waar we een outreach klas hebben?' Wat een kans en geluk had ik om te werken met de Tanzaniaanse docenten als assisten én vertalers. Er zijn prachtige dingen ontstaan, veel verbinding onderling en vriendschappen voor het leven. ‘Karibu!’ (welkom), was wat je overal hoorde. Ik droom er al van om terug te gaan en visualiseer dagelijks mijn volgende project: een tweedaagse training voor leerkrachten over mindfulness en yoga op school. Zo zouden zoveel kinderen in contact komen met yoga en de technieken werken op iedere school voor alle leeftijden.

De ware betekenis van yoga

Eenmaal terug in Nederland was de eerste kinderyogales even wennen: de zon scheen het leslokaal binnen... ‘ik heb last van de zon’ riep een meisje. Ik ademde in en weer uit. Een oordeel vormde zich rondom dat woord en de toon... ‘last’, maar het verdween ook weer. Ik deed de luxaflex naar beneden en dacht aan de Afrikaanse zon. Dezelfde zon, dezelfde aarde. Maar toch ook heel anders. Misschien wordt mijn volgende project iets waar ik ook al lang van droom; een groep tieners meenemen naar Afrika en daar samen lesgeven aan elkaar. Een yoga uitwisseling. Ik denk dat er veel te leren valt over concentratie, dankbaarheid en levens enthousiasme.  Ik zag daar eigenlijk nooit iemand alleen, iedereen was altijd vergezeld; kinderen met de armen om elkaar heen op weg naar school, oude mannen samen naar hun akker, een omarming als we elkaar zagen als deelnemers aan de training; zo warm; en dat was niet van de zon... Dat zou de ware betekenis van yoga zijn: verbinding tussen kinderen, culturen en werelddelen. En in gedachte hoor ik Marion en alle Tanzaniaanse docenten; ze roepen ‘Karibu’! Ik verbeeld het me vast niet.