Levenslessen en aardbeien

Door Evelien van Straaten

Ik sta samen met mijn lief in de file bij GelreDome Arnhem. Het is warm. We willen hier niet zijn, maar kunnen niet weg. We zijn in een fuik terechtgekomen waar we niet meer uit kunnen. “Jij ook altijd met je impulsieve ideeën”, zegt de man naast me die meestal mijn lief is. We hebben al onze flexibiliteit, gelijkmoedigheid, geduld, vriendelijkheid en compassie naar elkaar nodig terwijl we hier samen in de auto zitten. Nu al een uur. Je vraagt je misschien af ‘waarvoor zijn we daar dan’? Er zijn toch geen concerten of voetbalwedstrijden? Je gelooft het niet. Het gaat hier om een aardbeien drive-in. Het is echt waar. En gaat zeker nog een uur of langer duren, gezien de autoslingerbaan tussen linten die we nog te gaan hebben. Manlief zucht af en toe diep. Om ons heen staan auto’s. Niemand lacht. Zover ik kan kijken.
Hoe kwamen we hier dan? We reden langs het stadion op weg om iets op te halen wat er nog niet bleek te zijn. De aardbeien drive-in stond groots aangegeven. Mijn man wist te vertellen dat het een groot succes was. Hierop zei ik enthousiast: “Leuk! Gaan we daar toch heen nu we hier toch zijn? Nemen we wat kistjes aardbeien mee en ga ik lekker jam maken vanmiddag.” Nu is hij boos, omdat hij mij mijn zin gaf. Hij wilde toch niet. Grrrrr..
En nu staan we hier. We kunnen er niet meer uit. Wat is hier de levensles: 'Bezint eer ge begint?' 'Een traag begin houdt wijsheid in?' En wat als je enthousiast begint aan iets waar je de consequenties soms niet kunt overzien? Diep ademhalen, vergevingsgezind zijn, accepteren dat je veel niet in de hand hebt en dat het leven aanklooien blijft met af en toe een leuk moment. Twee konijntjes rennen achter elkaar aan een eindje verderop. De levensles komt me bekend voor. Ik startte anderhalf jaar geleden enthousiast met de yogaschool. Zonder enige voorzichtigheid. Er waren soms meer hobbels op de weg dan voorzien en na enige reparaties van de weg kwam Corona die weer nieuwe gaten sloeg als auto’s over zandwegen met kuilen vol water... Enfin. Ik ben heel goed in steeds weer opnieuw beginnen vol enthousiasme.
Weer terug naar de auto’s hier. Er komen nog steeds nieuwe slachtoffers die de fuik in rijden. We gniffelen naar elkaar. Gedeeld leed blijkt beter te dragen.
We schuifelen over enorme parkeerterreinen waar we het bestaan niet van wisten. Adem in adem uit… Anderhalf uur later, we rijden het GelreDome binnen: “Aankoop verplicht”, staat er op een bord. We worden vergezeld door discolampen en harde boem-boem-muziek. De kistjes aardbeien waar ik voor ging, kan je hier niet krijgen. Hier alleen niet zo heel lekkere aardbeien met ijs, slagroom of wafels. Overigens smeuïg geprijsd. Er borrelt een rare bevrijdende lach uit mijn buik terwijl we met onze aankopen naar buiten rijden.

Evelien van Straaten is mindful yogadocente en eigenaar van yogaschool Zweiersdal in Oosterbeek. Bekijk hier haar website.