Mediteren en kniepijn

‘Welkom Bas. Goed dat je er weer bent.’
‘Dag Dieter, sorry. Ik kon het net niet op tijd redden.’
‘Geen probleem. Je bent er, dat is het belangrijkste!’

Iedere dinsdag, als ik in mijn trainingsbroek en Nikes de hoek om loop, staat hij mij buiten op te wachten. Ook nu geeft hij mij zijn ferme lach en een ferme hand. Het doet mij goed.

Tien minuten later zit ik met mijn knieën dubbelgevouwen en mijn rug zo recht dat ik spieren voel, waarvan ik niet eens wist dat ik ze had. Waarom doe ik dit eigenlijk? De vriendelijke Dieter ben ik even kwijt. Een beul op het schavot doemt bij mij op. Alleen de bijl ontbreekt nog.

‘Wat is je leervraag?' vraagt Dieter.

Mijn luchtpijp trekt even samen. De vriendelijke beul kijkt mij rustig aan en wacht op mijn antwoord, elegant zittend in de lotushouding. Een jaar geleden zou ik hem, na de eerste schrik, wantrouwend hebben aangekeken en in gedachten voor kwakzalver hebben uitgemaakt. Nu verras ik mijzelf.

‘Mediteren maakt mij de eerste minuten altijd onrustig.’ Misschien omdat ik mij erg veel aantrek van wat anderen van mij vinden.’ Het is eruit voor ik er bang van kan worden.

‘Dat is vrij normaal, zeker de eerste maanden,’ zegt Dieter.

Ik wil altijd handelen, doen en productief zijn, maar voor wie eigenlijk? Voor mijzelf? Nee, vaak voor anderen. Ik ben te vaak bezig met de verwachting van bijvoorbeeld mijn opdrachtgever, mijn collega’s of zelfs van mijn vrouw.

Pijn in mijn knieën brengt mij veel. Het geeft mij een scherpe blik in mijn eigen keuken. Naast het verwerken van indrukken, emoties en prikkels kom ik erachter hoe het komt dat ik altijd haast heb. Niks zweverigs. Gewoon een keiharde, eerlijke spiegel. Het mooie is dat ontkennen of vechten geen zin heeft. Tegen wie dan? Mijzelf? Weinig kans.

Voor mij is de kracht van mediteren dat ik elke dag scherper zie wat mij tegenhoudt om vol voor mijn grootste passie, schrijven, te gaan.

Geen lange gesprekken, ingewikkelde methodieken of dure pillen. Gewoon een kantoorpand, een kussen, een vriendelijke beul en een kopje thee na afloop. Iedereen mag doen wat voor hem het beste is, maar deze stijve hark heeft elke week twee dagen spierpijn, pijnlijke knieën en een opgeruimd hoofd!