Van houten plank tot yogi

Een aantal jaar geleden stond ik na advies van mijn fysiotherapeut voor het eerst op de mat. De beleving destijds was allesbehalve prettig. Ik worstelde met mijn lijf, gedachten en gevoelens. Ik had jaren gedanst en dat ging me altijd zo makkelijk af, waarom dit niet? Rekken en strekken was nooit een probleem. Maar na mijn burn-out was ik het contact met mezelf en mijn lichaam volledig kwijt. Ik kwam niet in de houdingen en had niet bepaald een positieve houding naar mezelf. Mijn lichaam werd stroef en wilde uiteindelijk helemaal niet meer meewerken. Ik gaf yoga uiteindelijk maar weer op. Af en toe probeerde ik het nog eens en heb ik zelfs de opleiding docent Yoga en dans gedaan, maar uiteindelijk haakte ik toch weer af. Een tijdlang liet ik yoga maar even voor wat het was. Tot een paar maanden geleden. Nadat ik de documentaire I am Maris had gezien en haar inspirerende verhaal zag. Ik besloot yoga weer op te pakken en vroeg me af wat ik nodig heb om van yoga een fijne gewoonte te maken.

Ik besloot juist deze vraag te gaan onderzoeken. De komende tijd ga ik verschillende yogastijlen ervaren en yogadocenten ontmoeten zodat ik een vorm vind wat bij me past en goed vol kan houden.

Ik startte mijn zoektocht op internet en kwam al snel zoveel yogascholen en yogavormen tegen. Ik deed voorheen vooral Hatha yoga en het leek me voor nu het beste het eens over een andere boeg te gooien. Slow Flow Vinyasa Yoga bij Yoga Point Arnhem trok mijn aandacht en de les was zo gereserveerd.

Meteen bij binnenkomst werd ik hartelijk ontvangen door Claudy. Ze leidde mij kort rond in de eenvoudige maar zeer prettige en lichte yogaruimte. Een rustgevend spamuziekje vulde de vooralsnog lege ruimte. Ik kleedde mij om en pakte blokken en een dekentje. Mijn eigen yogamat had ik meegenomen.

Terwijl ik mijn matje had uitgerold en rustig de omgeving in mij opnam, kwamen de andere dames langzaamaan binnen. Toen we allemaal ons plekje hadden gevonden, gingen we beginnen.

Slow Flow Vinyasa. Ik had werkelijk geen idee wat me te wachten stond. Claudy had me al verteld dat ondanks de slow flow het soms nog best als pittig ervaren kan worden. Daar had ze niets teveel over gezegd. Claudy leidde ons door een prettige reeks asana’s waarbij we onze focus op de ademhaling niet vergaten. De neerwaardse hond en lunges wisselden af met de krijgers en cobra met af en toe een fijne escape naar de kindhouding als het te zwaar werd. Ik vond het inderdaad af en toe best pittig. Desalniettemin genoot ik er erg van. Mijn lichaam leek een beetje te ontwaken. Daarnaast vond het ook heel mooi om te zien hoe ieder van ons de houdingen in en uit gingen zo met onze eigen beleving en uitvoering. Individueel en ook als een groep. Soms leek het een grote, ademende golfbeweging. Dat was zo bijzonder. Na de ontspanning reinigden we onze matjes. We dronken gezamenlijk thee en kletsen wat na. Op weg naar huis bedacht ik me hoe erg ik dit gemist had. Dit beviel me wel. Op naar de volgende yogales. Ook deze staat weer gepland. Stay tuned ;-)