Volmaakte ruimte
26 juni 2020 - Redactie
Aanschouw zes zwoegende dames, allen een zwarte legging aan en lichte zweetdruppels op het voorhoofd in de Downward Facing Dog. Zachte muziek kabbelt voort. Plaats waarneming: ons huis. Voor deze yogastudio hebben wij een stuk woonkamer afgesnoept bij de verbouwing. Wij hebben er nooit spijt van gehad.
Er is magie in deze ruimte. Het hoort bij het huis en ook weer niet. Het is een apart universum in een verder drukke woning met werk en pubers in alle soorten en maten. Cumulatieve positieve energie van een hecht clubje mensen dwarrelt hier rond. Er zijn veel smalle lange ramen met lichtgrijze rolgordijnen. De zon schijnt erdoorheen en tekent grafische lichtpatronen op de eiken vloer. De kippen van overburen en de vogels in de tuin zorgen voor een zen-achtergrond geluid tijdens de eindmeditatie. Het tuinraam is halfopen tijdens de les en de kat van de buren staart vaak naar binnen, onbewogen als een sfinx.
Na een druk feestje, toen het nog kon, ging ik zitten op een matje in het donker en er daalde rust op me neer. Nu is er gemis. De lessen zijn uitgesteld vanwege de Coronarealiteit. De ruimte kijkt me vragend aan als ik alleen naar binnen loop voor mijn eigen dagelijkse practice. Er zijn geen speelse schaduwen op de groene muren. De houten Boeddha lacht niet meer. Gelukkig straalt de spreuk op de muur nog steeds dezelfde wijsheid uit: “Every cloud has a silver lining”.
Julia Dingenouts
