Susan Smit over manifesteren: ''Met een ander perspectief trek je andere situaties aan''

Susan Smit is schrijfster van romans en non-fictieboeken en columniste bij het tijdschrift Happinez. In 2001 debuteerde ze met Heks en inmiddels heeft ze negentien boeken op haar naam staan. Eén van haar grootste passies is spiritualiteit en ik ben hierover met haar in gesprek gegaan. Waar we het precies over hadden, lees je in dit artikel. 

Geloof je in manifestatie?

‘’Ja, zeker. Hoewel ik bekend ben met de theorie van manifestatie, ben ik eigenlijk meer gefocust op het idee van co-creatie. Ik geloof sterk dat wij als mensen samenwerken met het goddelijke om de realiteit te vormen. Hoe meer we open staan voor wat zich aandient, zowel van buitenaf als vanuit onze eigen intuïtie, om de juiste richting te vinden. Voor mij draait het erom me te laten leiden in plaats van te proberen alles te manifesteren. Moderne heksen zijn vooral bezig met co-creatie, het erkennen van het goddelijke, het interpreteren van tekens en het oefenen met eerbetoon aan de natuur en alles wat leeft. Rituelen spelen hierbij een belangrijke rol, niet zozeer om persoonlijke doelen te bereiken, maar om te herdenken, te eren, dankbaarheid te tonen en nieuwe fasen te markeren. In de moderne tijd missen we vaak rituelen, terwijl ze eigenlijk van belang zijn. Het is belangrijk om bewust stil te staan bij gebeurtenissen, alle emoties te doorvoelen en een gevoel van afsluiting te ervaren. Het punt met manifesteren is dat je je juist naar je wilskracht toe richt. Wilskracht brengt je zeker een eind, en het is noodzakelijk om dingen te bereiken en vol te houden. Maar als wilskracht wordt ingezet voor egocentrische doelen, zoals persoonlijk succes, rijkdom of geluk, dan dient het niet je hoogste doel. Je ziel kan juist sturen naar iets anders, zoals een crisissituatie, een periode waarin je heel erg inactief bent, wat minder gericht is op groei en meer op de ontwikkeling van je eigen ziel. Deze ontwikkeling verloopt in een spiraalvorm, niet als een lineaire lijn. En dat is precies wat de oude religie aan wil bijdragen; om dieper begrip voor jezelf te voelen en dichter bij je ware zelf te komen, in het hart, en daarmee dichter bij alles wat leeft.  Als je naar de natuur kijkt, zie je dat er geen ongebreidelde groei is. Er is een cyclus van lente, zomer, herfst, winter. Zo gaat ook jouw persoonlijke ontwikkeling vaak in een cirkel. Telkens kom je langs dezelfde thema’s, maar vanuit een ander perspectief of op een dieper niveau. Dat is omdat je je ziel wil leren. Het is geen straf, maar eerder een kans om jezelf op zielsniveau te ontwikkelen. Zolang je dezelfde fouten maakt, blijf je tegen dezelfde obstakels aanlopen. Dit verandert wanneer je een ander perspectief krijgt, dan zie je dat je andere situaties zult aantrekken.’’

Voer je bepaalde maanrituelen uit?

‘’Ik voel mijn hele leven een verbinding met de maan. Ik doe niet per se elke maand een vollemaansritueel, omdat de maan zo geïntegreerd is in mijn leven. Andere fases betekenen voor mij ook veel: wassende of afnemende maan. Waar het voor mij om draait, is dat de maan een fantastisch symbool en voorbeeld is van de verschillende fases en bewegingen in het leven en in jezelf. De wassende maan staat bijvoorbeeld voor groei en vooruitgang, de volle maan voor kracht en de afnemende maan introspectie, en de donkere maan voor het onbekende en soms gevreesde. Maar de donkere maan is niets om te vrezen, in tegendeel. In onze cultuur leren we vaak dat licht goed is en donker slecht, maar ik besef dat duisternis nodig is voor transformatie. Het is het onbewuste, waar dromen, verlangens en angsten leven. Het is ook een fase waarin vorm uit elkaar valt in energie, wat belangrijk is voor vernieuwing en het eerste begin van creatieve processen. De donkere maan is de vruchtbaarste fase en vergelijkbaar met de winter. Het is een tijd van verstilling, regeneratie en het voorbereidingen op een nieuw begin in het vertrouwen dat alles goed komt.’’

Hoe kun je je verbinden met je hogere bewustzijn?

‘’Stil zijn, naar binnen keren, gewoon zitten en voelen wat zich in jou uitreikt naar het goddelijke of naar alles wat leeft, inclusief de mensen van wie je houdt. Vaak vinden we dat in ons hart. Daar is een innerlijk stiltepunt dat onafhankelijk is van omstandigheden en dat niet kan worden aangetast door tegenslagen. Het is een bodem waarop we kunnen rusten, een constante waarop we altijd kunnen terugvallen. Want al het andere, zoals relaties, werk of bezit, zijn schijnzekerheden. Ze kunnen weggenomen worden. Maar die innerlijke kern blijft altijd bestaan, zelfs als alles om ons heen verandert.

Heb je tips voor hoe je je intuïtie versterkt?

‘’Je intuïtie versterken doe je door fouten te maken, tegen beter weten in handelen, te merken dat het misgaat en daarvan te leren. Vaak is intuïtie een zacht, voorzichtig stemmetje, dat gemakkelijk overstemd wordt door het logische brein. Maar wanneer je er echt naar handelt, wordt dat stemmetje sterker en duidelijker. Het uit zich op verschillende manieren, zoals een gevoel van opengaan of afsluiting in je hart, een afweer in je onderbuik, of zelfs een fysieke reactie, zoals haartjes die overeind gaan staan. Op het moment dat je er eindelijk klaar voor bent om je logica op een tweede plaats te zetten en je intuïtie op de eerste, wat best lastig is in deze wereld, wordt dat stemmetje of dat intuïtieve signaal steeds sterker. Dan verbind je je ook steeds meer met je ware zelf. En wat ook belangrijk is; een intuïtieve ingeving draagt nooit emotie in zich, maar voelt neutraal en kalm aan. Het moment daarna gaan we er iets bij hopen of vrezen of denken, maar nooit in eerste instantie. En het is nooit associatief. Het komt nooit via een andere gedachte tot je, maar dient zich geïsoleerd aan. Als je je intuïtie wil herkennen, vraag dan bij jezelf af: is het een emotie of overtuiging? Is dit iets wat ik verlang of vrees? Of schiet het me plotseling te binnen? Dat zijn twee heel verschillende dingen.’’

Hoe ziet meditatie bij jou eruit?

‘’Ik ga op een meditatiekussentje zitten en sluit mijn ogen. Ik neem de kleermakerszit aan en visualiseer wortels die vanuit mijn stuitje de aarde in lopen en takken die vanuit mijn kruin naar boven lopen. Dat gaat nu heel snel, omdat het na dertig jaar routine is geworden. Ik schouw soms tijdens meditatie en zie vaak symbolen die ik dan vertaal. Mediteren is voor mij een moment van rust en verbinding. Wat ik ook weleens doe is een geleide meditatie aan mensen geven. Dan geef ik een lezing en voeren we dit onderdeel uit. Iedereen vindt dat meestal wel lekker, even de ogen dicht en de stilte op zoeken. En daarna kunnen ze vanuit hun eigen stiltepunt, met het hart wijd open, luisteren en voelen of er iets resoneert.  In onze hectische maatschappij is dat natuurlijk meer dan welkom.’’
 

Vind je spiritualiteit interessant? In haar boeken Heks en De wijsheid van de heks gaat Susan Smit dieper in op de eeuwenoude natuurreligie.