Soulmates: The Fat Yogis vieren feest!

Yogatijgers van het eerste uur, Anat Geiger en Marcel van de Vis Heil, werken al jarenlang samen binnen YogaGarden. Hun samenwerking vieren ze nu onder een nieuwe naam; The Fat Yogis! TFY is een uitbreiding van YogaGarden, een nieuw project; online yoga. Tijdens ons interview wordt er veel met én om elkaar gelachen, dat zegt al genoeg. Fan!

Wat was de eerste indruk toen jullie elkaar de eerste keer zagen?

Anat: Hij liep rond alsof hij alles al wist. Ik vond hem onwetend en dat hij geen respect had voor de ‘echte’ yoga, die ik deed natuurlijk (grijns). Ik deed zelf al heel lang yoga, namelijk toen ‘al’ acht jaar (ze lachen zich een kriek). Maar dat is alweer lang geleden.

We hadden nog geen tien woorden met elkaar gewisseld, dus het was totale projectie natuurlijk. Het was in de periode van de oprichting van YogaGarden in 2004, door Valerie Valentine, een danseres, yogi en ex-soliste van het nationale ballet.

Marcel: Ik zag Anat in YogaGarden en ik vond haar beetje stom! Ik kwam uit de ashtangahoek en die was, toen zeker, zeer serieus, en we namen onszelf dan ook zeer serieus. Ik was arrogant en misschien ook een beetje afgunstig.

YogaGarden is een begrip in yoga-opleidingsland, wat is de geschiedenis?

Marcel: Valerie belde Anat en mij dat ze de perfecte ruimte had gevonden. Ze ging samenwerken met Anat. Ik werd hoofd boekhouding en manager.

Toen heette de club nog Dance Street, en YogaGarden zat meteen al in de ruimte aan de tuin achterin en was vanaf dag één een mega succes. Die tuinruimte heeft altijd al die magische yogasfeer gehad.

Anat: Pas in 2009 namen we YG over, omdat Dance Street stopte en health club Jordaan werd. Gek genoeg stoort de health club helemaal niet. De warme sfeer van het begin is misschien versterkt omdat we er al twaalf jaar intensief yoga beoefenen. En wij hebben samen een heel fijne samenwerking nu.

Jullie leven vóór jullie samenwerking in YogaGarden, en nu ook de Fat Yogis?

Anat: Ik kom uit het theater en was een performer. Mijn eerste opleiding deed ik bij Theresa Caldas in 1996. Ik was in die tijd de danswereld zat, ik was niet mager genoeg en het is een harde wereld. Ik zocht iets te doen voor de repetities en kreeg het idee dat yoga wat voor mij zou zijn. Ik woonde ook naast Theresa en had meteen een klik. Ik begon al na een jaar les te geven, het ging vanzelf! Via Theresa kwam ik met Donna Holleman in contact, en bij haar heb ik ook tien jaar gestudeerd. Ik was streng voor mezelf vanuit de dans, ook omdat ik als dikkere vrouw altijd het gevoel had dat ik beter m’n best moest doen. Hard zijn voor je lichaam, hard werken, streng zijn. Ik deed dus ook centered yoga in die tijd.

Marcel: Donna Holleman was zeer gepassioneerd, ze schreeuwde altijd ‘Anááat!’

Anat: Ik vond het wel grappig. Maar niet iedereen kon tegen haar pit. Ik heb tien jaar bij haar gestudeerd en we zijn zonder ruzie onze eigen weg gegaan.

Hoewel ik veel milder ben nu door de yoga, vind ik een beetje streng wel goed. Onze leraar Paul Grilley zegt ‘Goodness also needs some edge’.

Marcel: Mijn leven voor Anat, (lacht plagend) bestond niet. Hier is mijn lijstje: ik begon in 2000 met yoga bij Katiza Satya Ivulic in een sportschool: zo ging dat nog veel bij de yoga. Ik vond het geweldig en het jaar erna deed ik meteen de teacher training. Ik begon, net als Anat, al tijdens de opleiding met lesgeven. Ik werkte toen in de tandartsenpraktijk als manager, en daarvoor als bloemist.

Sinds 2004 leef ik helemaal van de yoga. In 2010 volgde ik opleiding tot personal trainer, omdat ik veel privéles gaf, en met blessures is het nodig dat de cliënten sterkere spieren krijgen. Dan moet je goed weten wat je doet.

Hebben jullie iets met yogatherapie en restorative yoga?

Anat: Ik heb jaren medische yogales geassisteerd bij Theresa, maar op een gegeven moment integreert het in je vak. Je gaat zien wat je met de leerlingen kan. Het is allemaal prima als je gewoon goed yogales geeft, dan hoort het erbij en hoef je dat wat mij betreft niet meer apart te benoemen.

Marcel: Ik help nog wel eens leerlingen die ergens tegen aan lopen. Dat noem ik geen therapie, of medische yoga. Als er iemand komt met een blessure, dan kijk je hoe je daarmee yoga kan doen; wat kan je aan, wat is goed voor je?

Anat: Met Paul (én Suzee Grilley) leren we steeds meer dat het bij yoga gaat om het vrije stromen van de chi. Het gaat over het voelen in het lichaam, de intelligentie die door het lichaam stroomt, het wil zelf genezen. Bij de een stroomt dat makkelijker dan bij de andere.

Marcel: Tussendoor stop je en ga je voelen wat er gebeurt. Yoga alleen is eigenlijk alleen maar gymnastiek als je dat onderzoek niet doet.

Anat: Dat is trouwens ook weer prima maar yoga kan zoveel meer zijn. De bedoeling is om naar binnen te gaan. Je eigen potentieel te ontwikkelen. Neem de tijd om te voelen wat je doet. Dat is helend.

Hoe leg je dat ‘voelen van die chi’ dan uit aan mensen die dat nog niet begrijpen?

Marcel: Je kan warmte voelen, of prikkeling, fysieke sensaties in je lichaam.

Anat: Je noemt het de rebound, en zijn allemaal verschillende sensaties die je kan voelen: fysiek, of ook in beelden of herinneringen. Het kan van alles zijn. Je kan van alles in jezelf gaan ontdekken.

Rebound?

Marcel: De rebound is het voelen na de inspanning wat er op komt: dat kan fysiek of mentaal.

Anat: Ook middenin de vinyasa is het bijvoorbeeld goed mensen even te laten stoppen en voelen.

Van jullie kan ik het hebben in de les, maar als leraren een verkeerde toon aanslaan dan gaan mijn nekharen overeind staan. Het onder woorden brengen van gevoel in de les is subtiel.

Marcel: Laatst op Bali had ik les van iemand die eigenlijk niet eens technisch zo’n goede docent was, maar wel een zeer authentiek persoon, en een heerlijke les gaf!

Anat: Soms ga je naar een les die heel lekker fysiek is, maar als die leraar gaat praten en dan die yogi-tea waarheden opsomt, word ik echt cynisch. Ik zeg niets want ze doen hun best natuurlijk. En ik denk dan, wat ben ik een trut, omdat ik dan aan het oordelen ben.

Vroeger gaf ik alleen instructies in de les. Nu komt die verdieping helemaal vanzelf mijn mond uitrollen. Dan is het goed denk ik, dan klopt het.

Anats alignment vs. Marcels ashtanga-flow, hoe werd dat een goed huwelijk?

Marcel: We groeiden langzaam naar elkaar toe. Anat ging meer naar de flow kant toe. En ik meer alignment, en toen… kwamen we bij Suzee en Paul Grilley terecht.

Vertel over Paul en Suzee Grilley (bekend yoga- en anatomiemaster echtpaar).

Anat: Marcel had de eerste dvd’s en we ontdekten hoe fantastisch Paul Grilley is.

Ik ben er meteen naar toe gegaan, hij maakte enorme indruk, de wetenschappelijke down-to-earth benadering. De materie, maar ook de mens. Ik speelde al twee jaar met yin. Ik had toen geen geld, maar kreeg opeens wat terug van de belasting en toen ben ik meteen gegaan. Het was een life changing experience. Ik heb een week gehuild, op alle niveaus, ook over hoe Paul en Suzee samen zijn, als stel. De liefde en de humor en de wetenschap, alles kwam samen. Het was alsof ik een diepe oeroude dorst moest lessen, een gevoel van totaal thuiskomen.

Ik zat in het vliegtuig terug en voelde het tegenovergestelde van de alignment. De grote eyeopener: Niemand is hetzelfde! Het was veel makkelijker ook want ik ging er anders van kijken naar leerlingen. Je gaat zien wat leerlingen voelen. Ik voelde me totaal veranderd. En bijna niemand in Amsterdam gaf toen yin yoga.

Heeft Paul (Grilley) de yin yoga dan bedacht?

Anat: Sarah Powers had ook les bij hem, zij heeft de naam bedacht.

Marcel: Bernie Clark heeft een mooi stuk geschreven Wie is de eigenaar van yin yoga?. Het is complex. Yin is als systeem ontwikkeld door Paul Grilley, maar er waren en zijn er meer mee bezig. Dus de naam is niet van hem.

Ik kende Pauls boeken en dvd, maar ik was nog volop bezig met anusara van John Friend. We mochten geen yin doen, hij zei dat dat gevaarlijk was (ze lachen beiden hartelijk). Hij zei ‘je stretcht je ligamenten en dat is gevaarlijk’. Er werd niet gezegd waarom en hoe, alleen die stelling. Dat is natuurlijk te kort door de bocht.

Anusara had een behoorlijke inzinking in die tijd. Anat en ik gaven in dezelfde periode samen een retreat, en ik had inmiddels ervaring met yin. Ik deed mee en vond het geweldig! In 2013 ben ik ook naar Paul gegaan, en heb ik in anderhalf jaar alle vijf de opleidingen gedaan, en al m’n spaargeld opgemaakt! Fantastisch.

Wij hebben ons toen tegelijkertijd spiritueel dieper en verder ontwikkeld. We studeerden altijd al, altijd door met verdieping, en toen met yin viel het helemaal samen.

Verdiept niet iedereen als je maar lang genoeg doorgaat?

Marcel: In deze tijd, door de groei van yoga, lijkt de scheidslijn groter te worden. Sommigen leraren willen vooral goed worden, en sommigen vooral bekend, lijkt het wel.

Jullie samenwerking?

Anat: We vullen elkaar heel goed aan, en zien elkaar echt. Marcel: Als we ons zorgen maken, is dat over andere dingen. We kunnen elkaar overnemen. Is dit wel wat je wilt?

Anat: We houden altijd rekening met elkaar. Zoals nu met de afspraak voor dit interview. Met alle drukte was dat best even ingewikkeld, maar we denken ook meteen voor elkaar, en dan lukt alles. Ik zie het ook wanneer Marcel er even tussenuit moet bijvoorbeeld. Afremmen maar ook zonder voorwaarde tikje geven, zo van, ‘dat wil je niet, toch?’. En – heel belangrijk! – onze inspiratie is hetzelfde.

Marcel: We zijn echt partners. In sommige gevallen soms zelfs beter dan met onze levenspartners. Het is makkelijker om opbouwende kritiek van elkaar te accepteren, dan van onze levenspartners. En we wisselen elkaar af in strengheid en zachtheid.

Waar gaat het naar toe met The Fat Yogis?

The Fat Yogis wordt gemaakt door yogi’s, dat is voor ons heel belangrijk. Wij willen de teachings die wij zo geweldig vinden graag doorgeven aan een groter publiek, en zeker ook naar diegene die niet in de gelegenheid zijn naar een yogastudio te komen. Wat ons inspireert dit te doen is zeker niet het commerciële aspect maar wel een platform om mensen te bereiken.

Wat is het leukst om samen te doen?

Werken en studeren. Samen bij Paul.

Ze zijn het roerend eens ;-)

Hebben jullie nog een tip voor de lezers?

Anat: Weet waarom je yoga doet: wil je een fysieke workout, wil je leren ontspannen of wil je naar binnen gaan en aan jezelf werken? Yoga kan dit allemaal bieden maar hoe eerlijker je bent hoe verder je komt!

Marcel: Het is heerlijk als je na je werk en de hele dag achter je computer even gaat liggen met een opgerolde handdoek of deken in je lage rug, en daarna gelijk een zittende vooroverbuiging doet. Bijvoorbeeld de Vlinder. Dit laat de chi in je rug stromen.

Kijk ook op:
thefatyogis.com
yogagarden.nl