Loslaten of niet loslaten, dat is de vraag!

Kokendhete thee gutst uit de reusachtige theekan over mijn linkerhand. Aaauw!! Laat ik de kan los of niet? Nee! De les begint bijna, vlak voor me ligt een leerling op de mat. Ik draai me vliegensvlug om en met twee grote passen ben ik weer bij het aanrecht en daar laat ik de kan pas los. Het brandt als de hel. Tien minuten (niet lang genoeg) houd ik mijn hand onder een net niet koude kraan, ondertussen doe ik, bijna schreeuwend, met de leerlingen aan de andere kant van de muur een geleide liggende meditatie. Het klonk prima hoor, zeiden ze achteraf heel aardig, maar vooral bezorgd.

‘Had die theekan laten vallen!’, zeiden vrienden en familie later bij het zien van mijn dramatisch wit verbonden hand. Maar loslaten was geen optie, zonder iemand anders te verbranden, met die kokendhete thee. Dus was het een kwestie van gezond verstand, om niet los te laten. Je moet het loslaten.

Hoe vaak zeggen we dat niet tegen elkaar? Ik heb het niet gezegd tegen de doodongelukkige vriendin met liefdesverdriet, die uithuilde aan mijn keukentafel. Al was dat wel het beste dat ze kon doen, maar zo werkt het nu eenmaal niet. Loslaten is een proces, niet iets wat je even bedenkt, beslist en dan ‘doet’. Het is een term die al snel een yoga-platitude kan worden. Want loslaten is gezond verstand én een proces.

Dat komt mooi naar voren in het verhaal van Kundalini-light docente Germaine, die rond haar dertigste fanatiek Kundalini yoga beoefende. Maar zij laat zien dat dat te veel was met haar instabiele diabetes en kwetsbare geopereerde onderrug. Ze deed een stapje terug, niet makkelijk, wel verstandig.

Het artikel ‘3 redenen om van je ex te houden’ gaat over omgaan met groot verdriet, of zelfs haatgevoelens jegens je ex. Het geeft je inzichten in hoe je met die gevoelens kunt omgaan, en hoe je die kan leren loslaten, en daar een sterker mens door kan worden. Voor ons yogi’s is het een intentie.

Wij yogi’s zijn niet heilig, bah, welnee, maar we proberen wel bewust de yoga filosofie toe te passen. Zoals Anat Geiger Patanjali zo mooi hedendaags interpreteert. En dat helpt om verder te gaan en niet te blijven hangen. Maar, alles op z’n tijd! Yoga light, yoga toegepast in ons moderne leven.

Veel leesplezier weer met ons herfstnummer, als ook de blaadjes zoetjes aan weer loslaten van de bomen.
Met intenties tot vaker loslaten,

Marciel