Nuchtere oud-marinier Geert (73) blijft fit dankzij yoga

Door: Emilie Escher. Foto's: Caro Bonink.

Geert Bokxem (73) was marinier en buschauffeur, krijgt kriebels van zweverigheid en zijn ‘dagelijks onderhoud’ bestaat uit yoga.

Hij woont op de zevende verdieping van een flatgebouw in Amsterdam-West. Aan de horizon zie je de hoge gebouwen van de Zuidas. Er stijgt een vliegtuig op. ‘Het mooie is dat wij die hier wel zien maar niet horen,’ lacht hij. Geert Bokxem is 73 jaar maar heeft de houding en de motoriek van een jonge vent. Zijn ogen staan fel en levendig en zijn stem klinkt beslist en krachtig. Dat kan niet anders komen dan door zijn ‘dagelijks onderhoud’ zoals hij het zelf noemt. De yoga- en meditatieoefeningen, die hij al sinds jaar en dag in de vroege ochtend doet. ‘Het vertraagt de veroudering. Ik zie het verschil met leeftijdgenoten die maar één keer in de week een uurtje yoga doen. Je één keer per week uit de naad werken heeft weinig zin.’

Overschatten

En dan geeft hij ook nog les, drie keer per week. Hatha, met een vleug Iyengar. De asana's doet hij heel precies. ‘Ik ben een mierenneuker.’ Bij ouderen let hij erop dat ze zichzelf niet overschatten. ‘Ik had een 73-jarige oud-kampioen turnster, die moest ik afremmen omdat ze dacht dat ze alles in één keer kon.’ Luie donders of twijfelaars geeft hij weer een schop onder hun kont. Met ‘ik weet niet zeker of ik het wel kan’, moet je niet bij hem komen. ‘Flikker op, probéér het eerst. Het leven begint daar waar je comfortzone eindigt, zeg ik altijd tegen mijn leerlingen. Zoek je grenzen op. Dat heb ik bij de mariniers geleerd.’

De harde mariniers-opleiding was voor hem een ontsnapping aan het zwaar christelijke Dedemsvaart. ‘Ik hield altijd al van sportieve lichamelijke uitdagingen. Was goed in turnen. Het bood me ook economische onafhankelijkheid.’ Hoewel het hem een portie zelfdiscipline en uithoudingsvermogen gaf waar hij tot op de dag van vandaag van profiteert, kwam hij in gewetensnood. ‘Ik weet nog dat toen iemand vroeg wat ik deed, ik antwoordde: ‘Ik leer hoe ik zo snel en efficiënt mogelijk iemand moet doden.’ Het lukte hem om op grond van de wet op gewetensbezwaren de mariniers te verlaten en hij werd buschauffeur. Prima vak, maar het werk voor de ondernemingsraad vond hij het leukste.

Verlicht

Toen hij 47 jaar werd vond er een levensbepalende gebeurtenis plaats. Hij ging naar een lezing van de Dalai Lama en kreeg de kans hem een vraag te stellen. ‘Ik vroeg hem: ‘hoe word ik verlicht?’ ‘Just sit on it,’ was het antwoord. Met andere woorden: mediteer. Hij ging mediteren bij Nico Tydeman en ging ook yogalessen volgen. Daar stelde hij zoveel vragen dat de leraar hem aanraadde zelf maar les te gaan geven. Hij volgde, naast zijn werk als buschauffeur, een opleiding bij Samsara. Toen hij als Samsara-leraar aan het werk was, vroeg zijn zwangere schoondochter: ‘Waarom ga je geen zwangerschapsyoga geven? Ik wil het liever van jou krijgen dan van een vreemde.’ Hij gíng zwangerschapsyoga geven en het was geweldig om betrokken te zijn bij zo’n bijzondere periode in iemands leven. Helemaal toen er een geboortekaartje kwam waarop de geboorte van ‘Gerarda’ werd aangekondigd. ‘Want dat klonk steviger dan Geertje’.

Hij reed toen ook nog altijd op de bus. Toen hij een keer enthousiast over zwangerschapsyoga vertelde aan een collega-chauffeur, zei de man: ‘Dus jij zit in een hok met zwangere wijven en als ze nog niet zwanger zijn dan zorg je daar wel voor.’ Dat was de laatste keer dat hij op het werk iets over yoga losliet. ‘Ik dacht: laat maar.’ Dat mensen af en toe raar van hem opkijken is hij al van kinds af aan gewend. Toen hij op de lagere school touwtje sprong omdat hij had gehoord dat boksers dat ook deden, werd hij ook al vreemd aangekeken. Hetzelfde gebeurde toen hij tijdenszijn mariniers-opleiding op klassieke balletles ging, omdat hij had gehoord dat ballet fysiek zo zwaar was. ‘Lekker om de grenzen op te zoeken.’

Levensvragen

Naast alle fysieke inspanningen heeft hij altijd gelezen. Als tien-jarig jongetje las hij Homerus. ‘Bij de plaatselijke bibliotheek was er een juffrouw die me leuk vond en ze zei: ‘neem maar mee’, terwijl het eigenlijk niet kon. Het lezen is gebleven, tot op de dag van vandaag. Hij las alle belangrijke godsdienstige werken; Koran, Bijbel, Talmoed, maar ook De Imitatione Christi door Thomas à Kempis, dat hij van een hoogleraar filosofie kreeg. Op het ogenblijk is hij erg into Lao Tse. En al die levensvragen komen ook weer terug in zijn lessen. ‘Ik begin de lessen altijd met een stelling waar we dan een kwartiertje over praten. Deze week was het: je bent verantwoordelijk voor alle consequenties van de keuzes die je maakt. Ik zeg er altijd bij: ik heb het antwoord op de meeste vragen ook niet. Maar ik wil mensen aan het denken zetten.’

Dit artikel is al eerder verschenen in ons blad Yoga Internationaal nr. 2 2019.