PREVIEW: HOE FREDERIKE HAAR CREATIVITEIT TERUGVOND
Op de kortste dag van het jaar interview ik Frederike Dekkers bij haar thuis in Amsterdam. Daar woont ze met haar man, zoon en twee katten. We zitten aan tafel bij de kerstboom met lichtjes. Voor ons liggen tekenspullen en schetsen op tafel. Ze vertelt enthousiast over haar net ingeleverde illustratieopdracht. "Ik vroeg aan mijn opdrachtgever of het resultaat zo oké was. Hij zei dat het precies was wat hij zocht: ‘Heel lief, maar zo snoeihard als een krant.’ Toen dacht ik, dat ben ik! Ik ben heel lief, mensen vertrouwen mij. Maar tegelijkertijd ben ik ook heel direct, ik draai er niet omheen."
Door Brechtje Bakker
Frederike: "Ik herinner me wel dat ik als kind al vond dat ik niet kon tekenen. Ik had een sterke innerlijke criticus of censor. Als je heel creatief bent, is dat vaak zo. En daar kun je veel last van hebben. Fotografie was voor mij gemakkelijker, iets minder dichtbij. Ik ging de kunstacademie doen en dat ging op zich goed. Maar je bent ook nog zo jong. En dan moet je je werk ophangen en staan er negen mannen te kijken die jou vertellen wat er vooral aan schort. Vreselijk! Mijn liefste leraar, die ik heel dankbaar ben, was ook mijn grootste blokkade. Hij had zo’n hoge standaard, daar kon ik nooit aan voldoen. Met fotograferen ging het na de academie goed, maar met tekenen was ik na de academie totaal geblokkeerd. Als ik mijn potlood maar oppakte, hoorde ik al de stem van mijn leraar en dacht ik: ‘Laat maar.’
Ontdekken hoe Frederike Dekkers haar creativiteit terugvond? Lees het lentenummer van Yoga International. Nog geen abonnee? Neem vóór maandag 16:00 een abonnement, dan ontvang je dit nummer thuis! Ons lentenummer verschijnt omstreeks 17 maart.
