Stress ontladen met ‘let it be’ als levenshouding

Begin oktober vond in Amsterdam de eerste editie van de Inner Peace Conference plaats. Twee dagen lang een gevarieerd programma vol yogalessen, wisdomtalks, thematische meditatiesessies en concerten. Wat opviel aan de sessies die ik bezocht, was de pragmatische benadering van het conferentiethema. Zo zoomde Juno Burger in zijn wisdomtalk over The Delight of Being in op de natuurwetmatige en energetische kant van inner peace.

Tekst Cathelijne Esser, Foto Juno Burger: Anne Sarah

Mensen, ruimtes, voorwerpen, de natuur, gedachten, emoties, situaties: alles bestaat uit energetische informatie. ‘Al die lagen informatie kunnen we waarnemen met ons lichaam, dat een briljant verfijnd feedbacksysteem is.’ Daar kun je gebruik van maken. Maar energetische informatie kan ook spanning oproepen. Juno Burger heeft er zijn dagelijks werk van gemaakt mensen, ruimtes en situaties te ‘clearen’ van toxische spanning. We doen dat trouwens allemaal onbewust de hele dag door. Bijvoorbeeld wanneer we met al onze aandacht naar iemand luisteren, er volledig en belangeloos voor die ander kunnen zijn. Door het clearingsproces bewust te maken, kun je het ontladen van spanning bewust toepassen en nog veel meer spanning oplossen. In de eerste plaats bij jezelf.

Energetische erfenis

Energie is onderhevig aan natuurwetten, vertelt Burger. Zo zijn inner peace en energetische spanning te zien als communicerende vaten. Hoe meer inner peace, hoe minder spanning en vice versa.
Nog zo’n natuurwet: energetische informatie is overdraagbaar van mens op mens, zelfs van generatie op generatie. Bij je geboorte krijg je dus niet alleen de genen van je ouders en voorouders doorgegeven, ook een energetische erfenis. Denk daarbij aan in energie opgeslagen ervaringen en emoties. Zulke informatie kan een echo veroorzaken in je leven en tot uitdrukking komen in bijvoorbeeld specifieke fascinaties en angsten.

Persoonlijk gemaakte gebeurtenissen veroorzaken spanning

Energetische informatie is altijd en overal aanwezig. Hoe je ermee omgaat bepaalt het effect ervan op jezelf en je omgeving. Bied je weerstand tegen emoties en gebeurtenissen, of laat je ze zijn en geef je er geen betekenis aan? De eerste situatie levert spanning op, de tweede ontlaadt die juist.

Jonge kinderen hebben geen moeite het leven te laten zijn zoals het is. Ze doen het van nature. Dat heeft ook met hun biologische ontwikkeling te maken. ‘In de eerste 2,5 jaar van je menselijke bestaan ervaar je geen tegenstelling tussen jezelf en de wereld. Er bestaat nog geen ervaring van tijd en ruimte. Ervaringen vinden wel plaats maar worden niet persoonlijk gemaakt. Ze zijn er gewoon. Rond de leeftijd van 2,5 jaar vindt er een verandering in de hersenen plaats waardoor een ik-gevoel ontstaat. De illusie van een scheiding tussen jezelf en de wereld is daarmee geboren.’
Die biologische verandering zorgt ervoor dat je jezelf als persoonlijkheid gaat ervaren. Er is een ‘ik’ en er zijn ‘anderen’. In de slipstream komen verantwoordelijkheidsgevoel en beleving van tijd en ruimte mee. ‘Energetisch vindt er op dat moment een samentrekking plaats, een naar binnen gerichte energie. Het lichaam geeft je het gevoel dat de emoties die ervaren worden, van jou zijn. Je benoemt: ik ben boos, ik ben blij. Tot op celniveau vertel je het lichaam daarmee dat de boosheid die je ervaart echt is.’

Spanning in jezelf resulteert in spanning in de buitenwereld

Geconditioneerde reacties op gebeurtenissen in je leven bepalen of en hoeveel spanning je opslaat in je lichaam. En hoeveel spanning je als gevolg daarvan in je leven tegenkomt. Want het lichaam wil spanning zo snel mogelijk ventileren en doet dat ook. De energetische informatie die vrijkomt resoneert met energetische informatie in je omgeving, soort vindt soort. ‘De resonantie zorgt voor een trigger bij jezelf, waardoor je je bewust wordt van je geconditioneerde reacties. De spanning in jezelf creëert letterlijk de wereld in en om je heen, die je daardoor laat zien wie je op dat moment bewust en onbewust bent, of gelooft te zijn.’ Boosheid in jezelf resulteert bijvoorbeeld in ontmoetingen met boosheid in de wereld buiten je. ‘Wil je je omgeving veranderen, dan is er dus geen andere manier dan bij jezelf te beginnen.’

Emoties en gevoelens hebben geen betekenis van zichzelf

‘Emoties en gevoelens zijn van zichzelf neutraal van aard, ze hebben geen betekenis. Ze hebben wel potentie. Komt er een beer op je weg, dan maak je gebruik van die potentie. Je luistert naar de angst en rent voor je leven.’ Je houding ten opzichte van angst bepaalt of je de spanning in je lichaam vervolgens opslaat of ontlaadt. Zeg je ‘ik ben bang’, dan maak je de situatie persoonlijk en voeg je een nieuwe lading toxische spanning toe. Maar ben je je ervan bewust dat je die angst niet bent, dat het lichaam alleen angst ervaart, dan wordt de situatie neutraal en is er geen lading mogelijk. Daarmee valt de spanning weg.  

Paradox: spanning ontladen door niets te doen

Het principe van het clearen van mensen, ruimtes en situaties is eenvoudig: je benadert elke emotie, gebeurtenis of situatie met bewustzijn en compassie. Zo valt je weerstand weg en laat de spanning jou los.
Er zijn drie manieren waarop weerstand ontstaat:

1. Je probeert een situatie, emotie of gebeurtenis te begrijpen. Deze conditionering is te herkennen aan de wie-, wat-, waar-, waarom-, wanneer-vragen die je stelt.
2. Je wilt een situatie, emotie of gebeurtenis veranderen.
3. Je neemt je ervaringswereld per definitie persoonlijk.

Het paradoxale van het ‘clearen’ van toxische energie is dat je het niet doet. Zodra je iets gaat doen, je wilt bijvoorbeeld compassievol zijn met als doel de situatie te veranderen, ben je in een weerstandsituatie beland en gebeurt het tegenovergestelde: je voegt spanning aan het lichaam en de situatie toe.
Een volledig compassievol hart heeft geen agenda en geen belang bij de uitkomst van compassievol zijn.

Bij jezelf beginnen

Bewust compassievol reageren ontlaadt eerst een deel van de spanning in je eigen energiesysteem. Het herconditioneert daarnaast meteen je reactie op bepaalde gebeurtenissen, waardoor je een volgende keer compassievoller kunt reageren. Zo word je bij elke confrontatie met spanning transparanter, neutraler. De spanning in je omgeving merkt dat op en zal dat neutrale veld opzoeken om er in op te kunnen lossen. Het ontladen van spanning in je omgeving is dus een bijvangst van het oplossen van je eigen spanningen.

Energy clearing kost geen tijd, benadrukt Burger. ‘Op het moment dat je een probleem laat zijn, is het al verdwenen. Inner peace ontvouwt zichzelf automatisch wanneer het leven niet persoonlijk gemaakt wordt. Het is zo ongelooflijk eenvoudig. Please do try this at home.’

‘Let it be’ versus ‘let it go’

‘Hoe ga ik dan om met mensen die energie zuigen?’ vraagt iemand uit de zaal.
Burger corrigeert: ‘Je denkt dat die ánder energie zuigt, maar het is je eigen reactie die dat veroorzaakt. Je hebt de gebeurtenis dan persoonlijk gemaakt. De ander is enkel informatiedrager. Neem dus alleen je reactie waar in zo’n situatie, laat de situatie er compassievol zijn, verander niets. Dan kan magic plaatsvinden. Spanning laat los en je ervaart geen energiezuigende werking meer.’
Dat is meteen het wezenlijke verschil tussen let it be en let it go, besluit Burger zijn betoog. Loslaten is een vorm van een situatie willen veranderen en veroorzaakt weerstand en daarmee spanning. Let it be is compassievol laten zijn en ontlaadt.