Oeps: Ik ben te nuchter voor deze yogales

We kennen het allemaal wel. Het is een hectische periode thuis en op werk en je hebt echt even behoefte aan ontspanning. Nu kun je natuurlijk een fles wijn opentrekken of een dagje spa boeken, maar voor het langdurige effect lijkt yoga toch echt een betere optie. Dat vond de vrouw van de 54-jarige Job* ook. Ondanks zijn vooroordelen over alles wat te maken heeft met zonnegroeten en meditaties, besloot hij het erop te wagen. Maar of de yogadocent daar zo blij mee was…

‘‘Ik moest nodig eens ontspannen’’

‘‘De spanning was al maanden om te snijden op ons kantoor. Er was een grote reorganisatie gaande en zo’n beetje een derde van de werknemers zou geleidelijk aan worden ontslagen. Stuk voor stuk moest ik afscheid nemen van collega’s. In de tussentijd werkte ik keihard om mijn waarde voor het bedrijf te bewijzen, in de hoop dat ik bij het clubje hoorde dat wél mocht blijven. Een heel stressvolle periode dus. Nadat ik voor de zoveelste keer laat had overgewerkt en ver na het avondeten thuiskwam, kondigde mijn vrouw aan dat ze een yogales voor me had gereserveerd. Ik moest nodig eens ontspannen vond ze.’’

‘‘Hmm, oké, dacht ik. Heel enthousiast over dit idee was ik niet, maar ik waardeerde haar poging om me beter te laten voelen en ik kon ontspanning eigenlijk wel heel hard gebruiken. Ik kon alleen niet zeggen dat ik er heel erg naar uitkeek om, als waarschijnlijk enige man en stijve hark, mij in een groep in allerlei houdingen te wurmen. Daarnaast kan ik mij ook niet heel erg vinden in de spiri-wiri filosofie. Toch wilde ik het een kans geven.’’

Psssst.... Wist je dat we ook een tijdschrift hebben? Neem een abonnement vanaf slechts 19,95 per jaar voor meer inspirerende reportages, bijzondere interviews en handige tips!

‘‘Het eerste gedeelte beviel best goed’’

‘‘Eenmaal in de les koos ik een plekje achter in de zaal, zodat ik niet zo zou opvallen. Tijdens de meditaties aan het begin van de les moest ik mijn best doen om niet in slaap te vallen, maar eerlijk gezegd beviel dat eerste gedeelte me best goed. Toen begon de docent een ademhalingsoefening uit te leggen waar ik mij iets minder in kon vinden.’’

‘‘We moesten via onze linker neusvleugel in- en uitademen, zodat dit naar onze rechterhersenhelft zou gaan wat verantwoordelijk is voor onze gevoelens. Vervolgens moesten we hetzelfde doen met onze rechter neusvleugel, zodat onze linkerhersenhelft die verantwoordelijk is voor ons rationeel denken ook zou ontspannen. Ik deed braaf mee, maar ik kan niet ontkennen dat ik nogal sceptisch was. Na afloop maakte de docent een rondje om van ons te horen hoe we het hadden ervaren.’’

‘‘Mijn gedachten houd ik voortaan voor mezelf’’

‘‘Het ene na het andere positieve geluid kwam uit de groep, tot mijn verbazing. Ik deed mijn best om mijn lachen in te houden. Toen de yogadocent mij een beurt gaf, kon ik niet anders dan eerlijk antwoorden. ‘Goh, hoe zit dat eigenlijk?’ vroeg ik. ‘Want je adem gaat toch uiteindelijk naar één luchtpijp? Hoe komt het dan bij je hersenen terecht?’ Er viel een stilte en om mij heen zag ik mensen nadenken en instemmende ‘hmm’-geluiden maken. Het was duidelijk dat die vraag nooit gesteld was en er kwam een hakkelend antwoord uit de yogadocent. Iets met dat er onderzoek was gedaan en blablabla, maar dat stukje over de luchtpijp bleef onuitgelegd. De rest de les probeerde de yogadocent mij zoveel mogelijk te vermijden. Het was duidelijk dat ze zich nogal ongemakkelijk voelde. Jammer, want eigenlijk vond ik die stretches fijner dan ik had verwacht. Ik wil zeker nog eens een yogales proberen, maar bij deze docent durf ik niet meer terug te komen. En mijn gedachten houd ik voortaan ook maar voor mezelf.’’

*Naam is gefingeerd.

Ook een grappig of gênant verhaal wat je wil delen met onze redactie? Mail dan naar redactie@yoga-international.nu